THAI CLIMATE JUSTICE for All

Social Share

เขียนโดย Frederic Mousseau
วันที่ 25 มีนาคม 2019
แปลและเรียบเรียงโดย ปิโยรส ปานยงค์
ภาพประกอบโดย Kristen Lyons

ผู้ที่มีส่วนรับผิดชอบต่อผลกระทบที่เกิดขึ้น

สถาบันรับรองอีกแห่งหนึ่งที่ละเลยประเด็นปัญหาของโครงการปลูกป่า Kachung ได้แก่ Clean Development Mechanism (CDM) องค์กรซึ่งขึ้นตรงต่อสหประชาชาติและทำงานภายใต้กรอบดำเนินการด้านการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศโลกหรือ UN Framework Convention on Climate Change (UNFCCC) การเฝ้าระวังของ CDM มุ่งเน้นแต่เพียงการคำนวณปริมาณคาร์บอนที่ถูกปล่อยเพิ่มขึ้นหรือลดลงจากโครงการ แต่ CDM ขาดความรอบคอบในการพิจารณากิจกรรมการทำนาไร่ เลี้ยงสัตว์ และเก็บฟืนของชาวบ้านว่าก่อให้เกิดการรั่วไหลของคาร์บอน รายงานการตรวจโครงการของ CDM ในปี 2011-2017 ได้กล่าวถึงการกระทำของ Green Resources ต่อชุมชน แต่มิได้กล่าวถึงข้อผิดพลาดที่ร้ายแรงของโครงการ ตัวอย่างเช่น รายงานได้ระบุถึงเป้าหมายฝึกอบรมบุคลากรเพื่อสร้างครัวประหยัดพลังงาน อย่างไรก็ตาม งานวิจัยของ Oakland Institute แสดงให้เห็นว่าความพยายามในการลดการใช้ฟืนด้วยการใช้ครัวประหยัดพลังงานนี้เกิดขึ้นในระยะเวลาเพียงสั้นๆ ก่อให้เกิดผลเพียงเล็กน้อย ขาดการสนับสนุนอย่างต่อเนื่อง และไม่ได้ช่วยให้ชาวบ้านมีชีวิตที่สะดวกขึ้นแต่อย่างใด นอกจากนี้โครงการปลูกป่ายังส่งผลกระทบต่อความมั่นคงอาหารในชุมชนจากการลดพื้นที่ทำกินของชาวบ้าน ซึ่ง CDM มิได้รวมเอาผลกระทบดังกล่าวไว้ในรายงาน แต่เน้นไปที่ “โครงการสร้างความมั่นคงอาหาร” ของบริษัทที่ทำอยู่เพียงในกลุ่มเล็กๆบางครัวเรือนด้วยการให้เครื่องมือและการฝึกอบรม

สถาบันที่สามที่มีส่วนเกี่ยวข้องในเรื่องนี้ได้แก่ Climate, Community, and Biodiversity Alliance (CCBA) ผู้ซึ่งให้การรับรองโครงการซึ่ง “แก้ไขปัญหาโลกร้อน สนับสนุนชุมชนท้องถิ่นและเจ้าของที่ดินรายย่อย และรัหษาความหลากหลายทางชีวภาพ” ใบรับรองจากสถาบัน Climate, Community, and Biodiversity Standard (CCBS) ที่โครงการปลูกป่า Kachung ได้รับในปี 2011 มาจากรายงานจากตรวจสอบโครงการ ซึ่งพบว่าเกิดมีข้อพิพาทด้านการถือครอบที่ดิน และการไล่ที่ทำนาและเลี้ยงสัตว์ อย่างไรก็ตาม รายงานได้อ้างว่าเมื่อหักลบกลบหนี้กันแล้ว ข้อดีของโครงการปลูกป่ามีมากกว่าข้อเสีย และยังได้สนับสนุนการไล่ที่สำหรับกิจกรรม “ที่ผิดกฎหมาย” เช่นการทำนาและเลี้ยงสัตว์และระบุว่าเป็นกิจกรรมที่ “ทำลายความอุดมสมบูรณ์ของดิน”

ส่วนหนึ่งของรายงาน CCBA ปี 2011 ที่แสดงให้เห็นถึงการมองข้ามผลกระทบต่อชาวบ้าน

ผลกระทบของโครงการปลูกป่าในเขต Kachung ต่อประชากรนับพันถูกมองข้ามโดยรัฐบาลสแกนดิเนเวียสามประเทศรวมไปถึงสถาบันรับรองคุณภาพในระดับนานาชาติ องค์การ Norfund, Finnfund และกระทรวงพลังงานของสีเดนไม่เพียงแต่จะละเลยหลักฐานการกระทำผิดและผลกระทบที่มีต่อชาวบ้านของโครงการ Green Resources แต่ยังเพิ่มการสนับสนุนให้แก่โครงการอีกด้วย และผู้ที่ต้องรับผิดชอบโดยตรงต่อความล้มเหลวในครั้งนี้ได้แก่ Norfund และ Finnfund

จากรายงานการตรวจโครงการ ใบรับรองที่ Green Resources ได้รับจากองค์การ Forest Stewardship Council, the Clean Development Mechanism, และ the Climate, Community, Biodiversity Alliance ก่อให้เกิดคำถามถึงความรับผิดชอบที่องค์การเหล่านี้ควรมีต่อสังคมและสิ่งแวดล้อม ในขณะที่องค์การเหล่านี้คิดว่าการปลูกป่าในพื้นที่ขนาดใหญ่เป็นวิธีการต่อสู้กับภาวะโลกร้อนได้ดี ชาวบ้านในประเทศอูกานดานับพันต้องสูญเสียที่ทำกินและทรัพยากรให้แก่โครงการปลูกป่านี้ ดังนั้นรัฐบาลและสถาบันที่สนับสนุนโครงการนี้อยู่จะต้องมีส่วนรับผิดชอบต่อการกระทำดังกล่าวด้วย นอกจากเรื่องของความรับผิดชอบแล้ว หลักฐานการมองข้ามความล้มเหลวของโครงการและให้การสนับสนุนอย่างต่อเนื่องยังทำให้เราต้องตั้งคำถามต่อเจตนาที่แท้จริงขององค์การเหล่านี้และจุดประสงค์ที่แท้จริงของเศรษฐกิจคาร์บอนด้วย

(จบ)


อ้างอิง  https://www.oaklandinstitute.org/sites/oaklandinstitute.org/files/evicted-carbon_0.pdf


Social Share